هر کامپیوتر به تنهایی دارای قابلیتهایی است که برخی نیازهای شما را برطرف میکند ، اما این کافی نیست . قدرت واقعی سیستمهای کامپیوتری زمانی پدیدار میشود که با یکدیگر شبکه شوند و از منابع یکدیگر استفاده کنند .
در واقع هدف اصلی از راه اندازی شبکه استفاده از منابع و تجهیزات به صورت مشترک است .
در واقع هر دستگاهی که دارای کارت شبکه (کابلی یا وایرلس) باشد و یا قابلیت نصب کارت شبکه روی آن فراهم باشد را میتوان به شبکه متصل نمود .
امروزه تکولوژی به حدی پیشرفت کرده که حتی لوازم خانگی و روزمره نظیر یخچال ، تلوزیون ، لامپ های روشنایی و... قابلیت اتصال به شبکه را دارا هستند و میتوان روشن و خاموش شدن و سایر قابلیتهای آنها را از طریق شبکه کنترل نمود .
برای این منظور باید اقدامات زیر را به ترتیب انجام دهید :
برای خرید لوازم باید به فاکتورهای زیادی توجه کرد اما 3 تا از مهمترین فاکتورها موارد زیر هستند
1- چه مقدار بودجه برای راه اندازی شبکه در نظر گرفتیم ؟
2- مقیاس شبکه ای که میخوایم راه اندازی کنیم چقدر هستش ؟
3- قصدمون از راه اندازی شبکه بین سیستمها چیه
با پاسخ دادن به این موارد تا حدودی میشه به نتیجه مورد نظر برسیم .
مقدار هزینه در راه اندازی شبکه در هر مجموعه ای کاملاً وابسته به مقیاس و نیاز های مجموعه به شبکه است .
با خرید 1 سویئچ 5 پورت معمولی و مقداری کابل شبکه که در نهایت شاید حدود 300-400 هزار تومان هزینه داشته باشد میتوان یک شبکه کوچک و عادی بین حداکثر 5 کامپیوتر راه اندازی کرد .
اما با افزایش تعداد دیوایس های متصل به شبکه و تغییر در تعداد ورودی های سوئیچ ، هزینه ها و سایز تجهیزات مورد نیاز نیز افزایش می یابند و انتهایی برای آن نمیتوان مشخص کرد .
این دو تقریباً دو تکنولوژی کاملاً متفاوت از یکدیگر هستند و از همه لحاظ (کیفیت تصویر برداری ، بستر ارتباطی ، دستگاه ذخیره سازی ، نوع دوربین ، و...) باهم فرق دارند . تنها نقطه مشترک آنها این است که هر دو سیستمهای نظارت تصویری هستند
برای آشنایی بیشتر با هر یک از آنها و اینکه متوجه شوید دقیقاً چه تفاوتی با یکدیگر دارند به دانشنامه سایت مراجعه فرمایید .
ابتدایی ترین و پایه ای ترین بخش از IT هر مجموعه به شبکه و زیرساخت IT است . در این بخش کلیه اتصالات و نحوه برقراری ارتباطات بین دیوایس های مختلف شبکه بررسی می گردند .
اما نحوه برقراری اتصالات در زیرساخت شبکه به دو دسته کلی تقسیم می شود :
1- ارتباطات فیزیکی
2- ارتباطات منطقی
در ذیل به بررسی دقیقتر این دو موضوع خواهیم پرداخت .
به مجموعه ارتباطاتی که از طریق کابلها و یا شبکه بیسیم بین دیوایس های مختلف شبکه ایجاد می شود و از طریق آن تبادل دیتا صورت می گیرد ارتباطات فیزیکی می گویند .
برقراری ارتباطات فیزیکی بین دیوایس های شبکه به عنوان عملیات پسیو شناخته می شود . این عملیات پس از نیاز سنجی ، امکان سنجی ، طراحی نقشه اولیه و خرید تجهیزات ، توسط تیم پسیوکاران انجام می گردد .
در طی این بخش از پروژه کلیه کابل کشی ها ، داکت کشی ها ، لوله گذاری ها ، کی استون زنی ها و… انجام شده و در پایان ، کلیه ارتباطات صورت گرفته توسط دستگاه های مختلف تست می شود تا از سلامت آنها اطمینان حاصل شود .
پس از انجام عملیات فوق و اطمینان داشتن از سلامت کلیه اتصالات ، برقراری ارتباطات منطقی تجهیزات آغاز می گردد .
دیوایس های مختلف شبکه برای اینکه بتوانند با یکدیگر در ارتباط باشند نیاز به زبانهای مشترکی دارند که به آنها پروتکل گفته می شود . در واقع پروتکل ها یک سری قواعد و قوانین استاندارد و مشترکی هستند که دیوایس های مختلفی که در شبکه وجود دارند به کمک آنها با یکدیگر تبادل دیتا می کنند . یکی از مهمترین پروتکل های شبکه TCP/IP نام دارد که دیوایس ها به کمک آن یکدیگر را در شبکه می شناسند .
به راه اندازی و اجرای مجموعه پروتکل های ارتباطی مختلف که موجب ایجاد ارتباط بین دیوایس های موجود در شبکه می شود ارتباطات منطقی می گویند .
پس از انجام عملیات پسیو ، برقراری ارتباطات منطقی آغاز می شود که این فاز از پروژه را نیز به عنوان عملیات اکتیو می شناسند .
پذیرش و انجام کلیه پروژه های شبکه و سیستم های مداربسته در تمامی شهرهای کشور
09108838480
info@imansharifi.ir
https://instagram.com/imansharifi.ir
https://linkedin.com/in/imansharifi-ir